We zitten inmiddels op quarantainedag 5 en oprecht: het valt niet tegen. Heel eerlijk gezegd is het best lekker dat er gewoon helemaal niets van je verwacht word! Dat we fantastische bedden hebben en ik nachten maak van minstens 12 uur helpt trouwens ook, de quarantaine wordt zo al gehalveerd. Leuk detail is dat ik 's nachts dus droom dat we ontsnapt zijn uit de quarantaine en Jakarta onveilig maken. Zo maak je nog eens wat mee! Ontsnappen uit de echte quarantaine is overigens lastig, want we hebben onze paspoorten moeten inleveren.
Maar vanuit de kamer is er ook nog wel het een en ander te beleven. Vanuit het open raam geniet ik van de heerlijke warme buitenlucht, ik lees, teken en schrijf. En we wandelen! Tientallen keren per dag dezelfde route: Vanaf de deur langs het keukenblokje, de TV en onze werkplek, dan scherp links af langs de bank, om de salontafel, langs het bed en de badkamer terug naar de deur. Op de kop af 30 stappen per rondje. Beter iets dan niets!
Quarantaine heeft ook een soort sluisfunctie merk ik: mijn lijf kan rustig wennen aan de totaal andere omstandigheden. Allereerst aan het eten. Nee, ik ga geen verhandeling houden over mijn darmen, die doen het nog prima ;) maar drie keer per dag een warme maaltijd vond mijn maag de eerste dagen dus echt niet leuk. Ben je net wakker en mag je meteen aan de nasi met gefrituurde kip... Maar het went. Al smaken de kerriesoep en de inktvisringen in de avond nog wel een stuk lekkerder.
Een ander dingetje is het water uit de kraan. Drinken is sowieso geen optie en ik had ook gelezen dat dat niet best is voor je haar. Maar ik was er niet op voorbereid wat dit water dus met je ogen doet: Als ik uit de douche kom ben ik een soort monster met bloedrode ogen! Inmiddels beginnen ze ook een beetje te ontsteken. Blijken mijn ogen dus nog het moeilijkste te kunnen wennen aan Indonesiƫ... Zo zie je maar weer: verwacht het onverwachte. Heb ik geen badmuts nodig, maar een duikbril!
Comments